معماری بومی مناطق معتدل ومرطوب

معماری بومی این مناطق که بیشتر کرانه های دریای خزر و دامنه های شمالی رشته کوه های البرز را شامل می شود، به طور کلی داری ویژگی های زیر است:

1. درنواحی بسیار مرطوب کرانه های نزدیک به دریا برا حفاظت ساختمان از رطوبت بیش از حد زمین ، خانه ها برروی پایه های چوبی ساخته شده اند . ولی در دامنه کوه ها که رطوبت کمتر است ، معمولا خانه ها بر روی پایه هایی از سنگ وگل ودر پاره ای از موارد برروی گربه روها بنا شده اند.
2. برای حفاظت اتاق ها از باران ، ایوانک های عریض وسر پوشیده ای در اطراف اتاق ها ساخته اند .این فضا ها ، دربسیاری از ماه های سال برای کار واستراحت ودر پاره ای موارد برای نگهداری محصولات کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد.
3. بیشتر ساختمان ها با مصالحی با حداقل ظرفیت حرارتی بنا شده اند ودر صورت استفاده از مصالح سخاتمانی سنگین ، ضخامت آنها در حداقل میزان ممکن حفظ شده است .
4. درتمام ساختمان های این مناطق بدون استثناء از کوران وتهویه طبیعی استفاده می شود. به طورکلی ، پلان های گسترده وباز وفرم کالبدی آنها بیشتر شکل هندسی ، طویل و باریک است . به منظور حداکثر استفاده از وزش باد در ایجاد تهویه ی طبیعی در داخل اتاق ها ، جهت قرارگیری ساختمان ها یا توجه به جهت قرارگیری ساختمان ها ب اتوجه به جهت وزش نسیم های دریا تعیین شده است . درمناطقی که بادهای شدید وطولانی می وزد ، قسمت های روبه باد ساختمان ها کاملا بسته است .
5. به منظور استفاده هرچه بیشتر از جریان هوا همچنین به دلیل فراوانی آب وامکان دسترسی به آن در هر نقطه ساختمان ها به صورت غیر متمرکز وپراکنده در مجموعه سازماندهی شده است.
6. به دلیل بارندگی زیاددر این مناطق ،بام شیب دار است و شیب بیشتر آنها تند است.

منبع : تعمیر ونگهداری ساختمان